Informujemy, że Rada Gminy Belsk Duży podczas posiedzenia w dniu 18 kwietnia 2019 r. jednogłośnie podjęła Uchwałę w sprawie ustanowienia herbu, flagi i pieczęci Gminy Belsk Duży. Uchwałę odczytała pani Ewa Maciak wiceprzewodnicząca Rady Gminy.
Herb odwołuje się do herbu rodowego Przerowa najstarszego właściciela miejscowości Belsk, obecnej siedziby urzędu gminnego. Elementem wspólnym dla wszystkich miejscowości jest jabłko jako marka, z którą identyfikują się mieszkańcy naszej gminy.
Po przeanalizowaniu wariantów projektów nowych symboli gminy, całość dokumentacji przedłożono do zaopiniowania Komisji Heraldycznej działającej przy Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. Przedstawiony herb uzyskał pozytywną opinię Komisji Heraldycznej. Twórcą projektu był Tadeusz Gail.
Uzasadnienie
Dotychczasowym symbolem gminy Belsk Duży jest umieszczone na białym tle zielone drzewo, pod którym znajdują się dwa czerwone jabłka oraz zielona wstęga. Znak ten jest jednak tylko logiem. Uznano więc, że gmina powinna posługiwać się oficjalnie herbem, wynikającym z tradycji heraldycznej i zgodnym z zasadami heraldyki, weksylologii i miejscowej tradycji historycznej.
Całość prac nad opracowaniem projektu graficznego herbu, flagi i pieczęci oraz opracowania historycznego zlecono uznanemu grafikowi Tadeuszowi Gailowi, twórcy herbów miejskich, gminnych i powiatowych.
Z przedłożonego przez autora opracowania wynika, iż pierwsze wzmianki o Belsku (także Bedlsko) pochodzą z roku 1436r. W aktach grodzkich grójeckich wymienieni są pierwsi znani właściciele Belska – Stanisław i Miczek herbu Przerowa, także Wawrzyniec Belski – kasztelan i sędzia ziemski liwski notowany w tym samym roku.
Historia tych terenów, prócz stosunków własnościowych, ściśle związana jest z historią działających na nich parafii. Historia miejscowości Lewiczyn związana jest nierozerwalnie z parafią i kościołem, o których pierwsze wzmianki pochodzą z 1310r. W materiałach źródłowych z tego okresu jest mowa o niewielkiej miejscowości na trakcie królewskim krakowsko-warszawskim o nazwie Lewiczyn, w którym plebanem był ksiądz Marcin. Fundatorem kościoła była rodzina Lewickich z Lewiczyna herbu Prawda. Po trzech wiekach istnienia pierwotnej świątyni, w 1606r. na jej miejscu powstaje druga, bardziej okazała pod wezwaniem Św. Wojciecha, istniejąca do dziś. Parafia Belsk Duży powstała w 1784 roku. Utworzona została ze wsi odłączonych od parafii grójeckiej i lewiczyńskiej.
Osadnictwo na terenie wsi Łęczeszyce sięga niepamiętnych czasów, w średniowieczu liczba ludności była tak duża, że Jan Głowacz, starosta łęczycki, funduje tu drewniany kościółek, zaś jego wuj biskup poznański Dobrogost Nowodworski – eryguje w roku 1392 parafię, co znacznie podnosi wartość osady.
Belsk Duży, siedzibę urzędu gminnego, reprezentuje herb jego pierwszych właścicieli – Przerowa. Najstarszy materialny wizerunek tego herbu znajduje się na płycie nagrobnej z 1500r. Bartłomieja Belskiego z Belska. W opisie herbu jest pole czerwone z żółtą chorągwią i grotem zgodnie z wizerunkiem herbu na nagrobku z cmentarza w Chynowie.
Wielosetnimi i mającymi największy wpływ na rozwój Łęczeszyc właścicielami byli Boglewscy herbu Jelita (1441-1639) i kontynuujący ich działalność paulini – rozwijają oni i intensyfikują od 1639r. sadownictwo jako podstawową dziedzinę gospodarki gminy. Ta tradycja utrzymuje się do dziś i jest podstawą obecnej gospodarki. Stąd drugi element w herbie gminy w postaci złotego jabłka z takimż pionowym ogonkiem i listkiem w prawo.
Opracowane przez autora projekty herbu, flagi i pieczęci przedstawiono do zaopiniowania Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. Komisja Heraldyczna Ministerstwa pozytywnie zaopiniowała te projekty i na podstawie jej uchwały nr 13-2075/O/2019 z dnia 22 lutego 2019 roku minister wydał pozytywną opinię.
Zaistniały więc prawem przewidziane przesłanki do podjęcia niniejszej uchwały.
Herb Gminy Belsk Duży
